Στα πλαίσια των ευρύτερων Κοινωνικών συναρτήσεων και των σύγχρονων ανθρωπιστικών αντιλήψεων η Κοινωνική Πρόνοια δεν πρέπει να υπάρχει απλά με την λογική της απάλυνσης της ανθρώπινης δυστυχίας, αλλά να αποτελεί θέμα ευρύτερης κοινωνικής αντιμετώπισης και φιλοσοφίας.
Η Κοινωνική Πρόνοια είναι μια κύρια στρατηγική παρέμβασης, που χρησιμοποιεί το κράτος για την κάλυψη βασικών – τουλάχιστον ανθρώπινων αναγκών (επιβίωση, υγεία, αυτονομία, μάθηση).
Έτσι η Κοινωνική Πρόνοια που ερχόμαστε να υπηρετήσουμε, υποδηλώνει όλες εκείνες τις δραστηριότητες, που στοχεύουν στην παροχή υλικής βοήθειας και ψυχοκοινωνικής συμπαράστασης από το κράτος, σε ευπαθείς ομάδες και άτομα, τα οποία δεν είναι σε θέση, από μόνα τους, να ανταποκριθούν στην κάλυψη βασικών τους αναγκών.
Στη σημερινή εποχή της κρίσης, οι ανάγκες για παροχές κοινωνικών υπηρεσιών, μέσα αλλά και έξω από τα ιδρύματα, είναι όχι μόνο απαραίτητες, αλλά απαιτούν ακόμη μεγαλύτερη προσπάθεια, που όλοι εμείς καλούμαστε να υπηρετήσουμε, αλλά και που πιστεύουμε ότι θα φανούμε αντάξιοι, σε αυτόν μας τον αγώνα.